Istorijat

KK METALAC VALJEVO

Košarkaški klub Metalac osnovan je 24. marta 1948. godine pod imenom KK Budućnost. Prvu zvaničnu utakmicu klub je odigrao iste godine u Čačku protiv ekipe Borca koja je slavila rezultatom 60:20. Već naredne godine planira se omasovljenje košarkaške sekcije kojom tada rukovodi sportski entuzijasta Milenko Matić Badža. U avgustu 1949. godine košarkaši preduzeća Krušik na prvenstvu metalaca Srbije osvojili su drugo mesto iza Crvene zvezde, a u redovima ekipe uglavnom su bili igrači Budućnosti. Zanimljivo je da je već 1950. godine započeta gradnja košarkaškog igrališta, od kojeg se kasnije odustalo.

Novi zamah dogodio se 1952. godine nakon turnira u Titovom Užicu, dok se ubrzo formiralo i Sportsko društvo srednjoškolaca Valjeva na čelu sa Vojinom Markovićem. I pored toga što klub 1953. godine nije postigao zapažene rezultate u Srpskoj ligi nedugo zatim u dvorištu Doma omladine izgrađeno je prvo moderno igralište sa betonskom pločom. Budućnost menja ime u KK Omladinac, koji je sezonu u Beogradskoj zoni završio na prvoj poziciji.

Start sezone 1956. godine nagoveštavao je dobar plasman, a zanimljivo je da su Valjevci nakon nekoliko pobeda nezadovoljni suđenjem napustili teren u Čačku zbog čega su bili kažnjeni i na sedam mečeva poraženi bez borbe, što je donelo i ispadanje iz lige. Nakon fuzije sa tadašnjim Radničkim Valjevo je 1957. godine imalo jakog predstavnika u tadašnjoj Srpskoj ligi. Sadašnji naziv Metalac klub je dobio 1959. godine, u ligi Beograda Valjevci sezonu završavaju na petom mestu, dok je zbog finansijskih problema krajem ove decenije došlo i do istupanja iz takmičenja posle nekoliko kola.

1961 - 1966

Godinu dana posle istupanja za trenera je potavljen Luka Stančić, koji se nakon studija u Beogradu fasciniran radom Ranka Žeravice pored igračke karijere opredelio i za ovaj poziv. Već naredne 1961. godine mlad tim koji je formiran osvojio je prvo mesto u takmičenju Beogradske zone i stekao pravo učešća na kvalifikacijama za prvake Srbije. Na turniru u Čačku izboren je plasman u severnu grupu Srpske lige, što je tada bio veliki uspeh ako se uzmu u obzir problemi materijalne prirode i činjenica da su na turniru nastupali u pozajmljenim trenerkama valjevskog bokserskog kluba. Sjajan rezultat košarkaši Metalca upisali su već u debitantskoj sezoni u kojoj su na kraju bili drugi iza beogradske Slobode. U tom periodu morali su da se oproste od igrališta u Domu omladine, a prostor je ustupljen budućoj zgradi Skupštine opštine Valjevo. Prvi meč na stadionu “15. septembar” odigran je 1. septembra 1964. godine kada je pobeđen beogradski Železničar, dok je novina i osnivanje Jedinstvene lige Srbije u kojoj se nadmetalo deset klubova. Nova sezona donela je brojne značajne momente od kojih su dva bila najvažnija, Luka Stančić se okrenuo isključivo trenrskom poslu, a Ivan Đorđević Ćane je postao juniorski reprezentativac naše zemlje. Jedinstvena republička liga ubrzo je povećana na 12 klubova. I pored velikih ambicija u narednoj sezoni ispostavilo se da je tadašnji Borac već na startu odneo nadu da se može u viši rang iako je u istom takmičenju izvojevana i pobeda protiv istog rivala rezultatom 51:49, koju je obeležila i gromoglasna podrška protiv tima u kojem se nalazio i Radmilo Mišović.

1961 - 1966

1966 – 1972

Učešćem u Zimskoj ligi na koju su bili primorani zbog odlaska brojnih igrača na studije u Beograd i njihovim angažovanjem na fakultetskim sekcijama Metalac je 1966. godine uspeo da stvori pobedničku atmosferu i na kraju se nađe ispred kraljevačke Sloge. Osvajanjem prve pozicije klub je stekao pravo da se bori za ulazak u Prvu saveznu ligu, sa ostalim prvacima Republika. I pored činjenice da je beogradski BSK u najvažnijem meču uspeo da slavi rezultatom 46:45 ovo je bio veliki uspeh za ekipu koju su zbog odlaska Luke Stančića u vojsku predvodili Sreten Budimirović i Vojislav Cerović. Iako su naredne godine ambicije bile velike isprečila se ekipa Pirota, koja je tada bila kvalitetnija. Košarkaški savez Jugoslavije odlučio je da 1968. godine formira dve druge lige, što je bila nova prilika da klub izbori plasman u elitni rang. Ekipu je trenirao Luka Stančić, međutim i pored dobrih rezultata porazom od Borca u Valjevu propuštena je velika šansa da se ostvare zacrtani ciljevi, a Antonije Purić je okončao bogatu i uspešnu karijeru. Ono što je interesantno je da je i pored odličnog starta u narednoj sezoni i deset uzastopnih pobeda rukovodstvo kluba odlučilo da zbog nezavidne finansijske situacije i neizvesnosti vezane za izgradnju “Hale sportova” podmladi ekipu i odustane od borbe za viši rang. Šansu su dobili braća Kovačević, Kecojević, Marjanović, Medan, Jerinić i Milutinović. Na kraju sezone ekipa je zauzela treću poziciju iza Radničkog i Kombinata. Prvensrtvo Druge savezne lige 1970. godine odvijalo se u znaku stvaranja novog tima na čelu sa Brankom Kovačevićem, a zbog znatno lošijih partija u gostima Metalac je na kraju zauzeo petu poziciju. Drugoligaško takmičenje u kojem je klub nastupao 1971. godine ujedno je i poslednje koje se igralo na otvorenim terenima. I pored pobede nad Partizanom u Valjevu rezultatom 73:72 crno – beli su okončali prvenstvo na čelnoj poziciji, dok je naredne godine klub bio domaćin u sali na Vračaru. Izgradnja sadašnje dvorane počela je februara 1972. godine sa željom da bude završena do početka narednog prvenstva.

1966 – 1972

1972 – 1979

Dugogodišnji san valjevskih simpatizera košarke ostvaren je u martu 1973. godine, prethodnog meseca odigrana je ključna utakmica u Novom Sadu u kojoj je Metalac savladao Vojvodinu rezultatom 82:78, a do tada nezapamćeno slavlje usledilo je nakon susreta sa zemunskom Mladošću u poslednjem kolu koji je u “Hali sportova” završen rezultatom 85:70. Već u prvoj sezoni u eliti Valjevci su odmerili snage sa velikanima jugoslovenke košarke, a opstanak u ligi izborili nakon baraž susreta protiv Industromontaže koji je okončan rezultatom 79:65. Posle utakmice u Sarajevu Luka Stančić je završio na rukama navijača koji su stigli da pruže podršku voljenom klubu. Umesto Luke Stančića koji je karijeru nastavio u Bosni Metalac je 1974. godine preuzeo Dragoljub Pljakić, iskusni stručnjak poznat po radu u OKK Beogradu i Radničkom sa Crvenog krsta. Branko Kovačević se polako afirmisao kao bek koji je u narednim sezonama znao da ubaci i preko 40 poena na pojedinim utakmicama. Sezona 1976/77 rezultatski je jedna od najuspešnijih u istoriji kluba kada je i pored nesporazuma na startu sa nekim od vodećih igrača Metalac na kraju završio na devetoj poziciji, a ove godine obeležili su i sjajni rezultati mlađih selekcija o čemu se itekako vodilo računa. Spor vezan za registrovanje Nikole Plećaša kumovao je ispadanju u niži rang i pored dobrog početka sezone 1978/79, nakon odlaska trener Pljakić je ponovo seo na klupu od 13. kola, a na čak sedam mečeva ove sezone ekipa je poražena u neizvesnim završnicama od jedan do tri poena razlike. Poslednju prvoligašku utakmicu Valjevci su odigrali 31. marta 1979. godine sa Jugosplastikom u Splitu, a trijumf OKK Beograda nad Partizanom značio je i povratak u niži rang.

1972 – 1979

1979 – 1992

U narednim godina usledili su pokušaji povratka u elitu jugoslovenske košarke, u sezoni 1979/80 najbolja je bila podgorička Budućnost sa 32 boda, dok je Metalac zauzeo drugu poziciju. Godinu dana kasnije klub je zauzeo četvrto mesto, a u Kup takmičenju stiglo se do osmine finala. Uz Kecojevića, Ružičiča, Đuricu i ostale igrače teret borbi za bodove nosili su nešto mlađi Poček, Đurić, Matić, Dobrivojević. Do novog podmlađivanja sastava dolazi u sezoni 1982/83 kada je snage iz sopstvene škole predvodio Duško Đukanović. Naredne dve godine klub se predstavio u drastično podmlađenom sastavu, pa je nakon kasnije reorganizacije takmičenja i ispadanja u niži rang povratnik Luka Stančić podneo ostavku i prepustio se radu sa mlađim selekcijama. Na klupi se našao Zoran Kovačević pod čijom palicom se Metalac vratio u Prvu B ligu Istok, a u narednim sezonama klub su predvodili i bivši igrači Mihajlo Popović i Ilija Ilić. U periodu od 1990. do 1992. godine Metalac se iz Prve srpske najpre vraća u Prvu B ligu, odakle se nakon 14 godina u sezoni 1992/93 ponovo naša u eliti zahvaljujući generaciji koju su predvodili Vladimir Đokićem, Saša Rajić, Bojan Tadić...

1979 – 1992

1992 – 2008

Metalac se 1993. godine našao u teškoj finansijskoj situaciji pa je usledila fuzija sa tadašnjim B ligašem Big Eneksom, a predvođeni trenerom Vojislavom Kecojevićem Valjevci su zauzeli devetu poziciju u Prvoj A ligi. U toj sezoni nastupali su igrači koji će kasnije činiti i stručni štab Valjevaca kao što su Radomir Simić i Dragan Simeunović, dok je Duško Đukanović bio drugi strelac tadašnje lige. Po završetku sezone 1995/96 klub su napustili gotovo svi prvotimci i tada je krenuo sunovrat i ispadanje u najniži rang, sledi i preuzimanje imena od pećke Budućnost koja je u to vreme imala zamrznut status pri Košarkaškom savezu Jugoslavije. Upravo pod imenom Budućnost Valjevci su se u sezoni 2001/02 vratili u Prvu srpsku ligu, odakle su četiri godine kasnije izborili plasman u Prvu B ligu na čelu sa trenerom Draganom Simeunovićem. Veliki uspon usledio je u sezoni 2007/08 kada se Metalac predvođen iskusnim kapitenom Vladimirom Đokićem treći put vratio u elitni rang u kojem se takmiči do danas.

1992 – 2008

2008 – 2022

U poslednjoj deceniji i po Metalac je redovni član najkvalitetnije lige, a u pojedinim sezonama izboren je plasman u Superligu. Klub je u sezoni 2009/10 zauzeo šestu poziciju u Superligi, dok je idntičan rezultat ponovljen i naredne sezone u godinama kada je dvorana ponovo bila mala da primi sve ljubitelje košarke. Na čelu kluba u ovim sezonama našao se Duško Đukanović, a Metalac je nakon pozivnice koju je dobio prihvatio da zaigra i ABA ligu u sezoni 2014/15. U regionalnom takmičenju klub je u prvoj sezoni zauzeo šestu poziciju i prema tadašnjim propozicijama izborio plasman i u međunarodno takmičenje odnosno Evrokup koji nije igran zbog finansijskih problema i neodstatka dvorane koja bi ispunila zahteve ULEB-a. Uspesi nisu izostali ni u Superligi, međutim dugovi su rasli pa je klub na početku sezone 2016/17 bio na ivici gašenja. Ipak, zahvaljujući povratku Duška Đukanovića na čelo kolektiva Metalac je uspeo da se stabilizuje i startovao novu sezonu u KLS-u, kada se na klupu nakon boravka u inostranstvu vratio Mihailo Poček. Upravo Poček je kasnije postao i predsednik kluba, dok ga je pred sezonu 2019/20 na tom mestu zamenio Jovan Teodosić, aktuelni prvi čovek valjevskog kolektiva. U ne tako sjajnoj finansijskoj situaciji najvažnije je bilo da Valjevci sačuvaju status u KLS-u što su uspeli i u prethodnoj sezoni kada je Vladimira Đokića na klupi zamenio Branislav Ratkovica.

2008 – 2022